a. Kunstenaar
Vertolken, creëren en fantaseren zitten in mijn bloed. Al sinds ik kind was, hield ik ervan verhaaltjes te verzinnen, moppen te tappen, muziek te maken. Als jonge knaap stond ik vaak met de ogen dicht mijn denkbeeldig orkest te dirigeren terwijl magistrale symfonieën door de stereoketen van mijn vader galmden. Die droomwereld werd werkelijkheid toen ik professioneel muzikant werd en echte orkesten ging dirigeren. En nu schrijf ik ook boeken, een tweede kinderwens die vervuld is.
b. Veelzijdig
Al mijn hele leven ben ik nieuwsgierig, heb ik veel hobby’s en geniet ik ervan een mens van de wereld te zijn. Mijn interesse in de wereld en het universum is eindeloos. Ik hou van geschiedenis en aardrijkskunde, maar beoefen en bekijk even graag sport. Ik hou van lezen, zowel fictie als non-fictie, ik geniet van film en series, van naar theatervoorstellingen te gaan en tentoonstellingen te bezoeken, maar evenzeer volg ik graag de politiek, reis ik en geniet ik van de natuur en van wat mensen en dieren maken, bouwen en uitspoken.
c. Liefdevol
Geen leven zonder liefde en vriendschap. Ik hou van een knuffel en van welgemeende woorden en andere tekenen van affectie. Mijn geliefden en vrienden kunnen altijd en overal op mij rekenen en ik heb het geluk geliefden en vrienden te hebben die mij door dik en dun steunen.
d. Dynamisch
Ik leef graag en gretig en ga vol energie voor de projecten die op mijn weg komen. Dat uit zich onder andere ook in mijn verschillende hoedanigheden: als dirigent, als auteur en als directeur van een grote kunstacademie met 2500 leerlingen en 100 personeelsleden. Men zegt daar bijvoorbeeld dat ik een stuwende en veeleisende, maar dankbare en stimulerende leider ben, die er altijd vol energie voor gaat. Dat is ongetwijfeld niet alleen een kwaliteit, maar evenzeer een werkpunt, want tot rust komen is zowel voor mezelf als voor mijn omgeving niet altijd evident en omgaan met mijn extraverte persoon is niet voor iedereen een geschenk.
e. Sympathiek
Anderen typeren mij vaak als een sympathieke vent met een hoog teddybeer-gehalte. Zelf durf ik eraan toe te voegen dat ik een heel dankbare mens ben, die ook enorm verdraagzaam en vergevingsgezind is.
Parijse Rapsodie is het sluitstuk van de Diplomaat-trilogie, maar is een boek dat ook volledig op zichzelf staat, met een heel eigen plot en personages die enkel in dit derde boek voorkomen. Het is – net als Het Venetiaans Concerto en Het Londens Kwartet – een boek dat het moet hebben van een sterke constructie, een ingenieuze plot met verrassende wendingen en van het grote vertelplezier. Ik beschrijf met passie en bewondering omgevingen en steden en leef mee met de verschillende personages: zij worden tijdens het schrijven als het ware deel van mijn leven. Van sommige personages hou ik, andere jagen me schrik aan, van sommigen walg ik zelf ook.
Ik ben gewoon dankbaar dat deze wedstrijd ervoor zorgt dat zoveel boeken in de schijnwerpers komen te staan. Ik hoop dan ook dat door deze wedstrijd nog meer lezers de weg naar mijn boek(en) en die van de collega-auteurs vinden.
Die zou vooral uit dankwoorden bestaan: aan mijn lieve vrouw die altijd achter mij staat, vrienden die mij steunen en met mij meeleven en last but not least het fantastische team bij uitgeverij Houtekiet.
Ooit zat ik op een trein van Maastricht naar Gent. Ik nam er deel aan een muzikaal project en was op weg terug naar huis. Ik was negentien. Het was al laat in de avond. In Luik stapte een jongeman op, samen met zijn lief. Hij installeerde zich niet ver van mij. Er zat niemand anders in de wagon. De man had een uiterst agressieve uitstraling en bleef me bijna voortdurend met duistere blik aanstaren. Ik hoorde hoe zijn lief hem probeerde te kalmeren, maar de man haalde op een bepaald moment een boksbeugel uit, die hij weer wegmoffelde toen de conducteur de wagon binnenstapte. Het lief van de man praatte lang met de conducteur waarop hij de man en de jongedame meenam naar een andere wagon. Ik bleef doodsangsten uitstaan tot ik thuis was. Nooit ben ik zo bang geweest.
Onmogelijk deze vraag te beantwoorden. Ik lees zoveel genres graag. Zowel fictie als non-fictie. Mijn interesse is te breed om me tot een bepaald genre te beperken.
Blijf bij jezelf en bij wat jou boeit. Denk goed na voor je begint: over plot, structuur en personages, maar laat dat je niet tegenhouden om je ook te laten meeslepen met je verhaal en je personages.
Mijn andere twee boeken werden ingediend voor de Hercule Poirot prijs.
Ik heb niet echt een favoriete auteur. Er zijn er zoveel van wereldklasse. Ik zou wel heel graag eens met John Le Carré spreken over zijn verleden bij de Britse geheime diensten. De eerste vraag die ik hem echter zou stellen: met welk gevoel bekijk jij de wereld nu en hoe zie jij deze gekke wereld verder evolueren?
Ik ben zo blij dat er nog zoveel lezers zijn. Blijf lezen en aarzel niet je eerlijke (maar hopelijk altijd constructieve) mening te geven via de vele kanalen die daartoe beschikbaar zijn! Ik probeer alvast blijvend te groeien als schrijver: de vele feedback die ik mag ontvangen, helpt daar zeker bij. Ik probeer daarbij echter altijd mezelf te blijven. Graag pleit ik ook bij alle lezers om niet alleen veelvuldig, maar ook veelzijdig te lezen. Er zijn zoveel goede boeken in zoveel verschillende genres. Geef daarbij ook tijd en ruimte aan de boeken die je leest: om mooie woorden, zinnen en beschrijvingen op je te laten inwerken, om mee te denken en te genieten van de ontrafeling van een ingenieuze plot of constructie, effectief aanwezig te zijn in de beschreven locaties en omgevingen, mee in het hoofd en de ziel van personages te kruipen. Niets fout om boeken te verslinden die lekker weglezen en waarbij je nauwelijks hoeft na te denken of echt bij de zaak moet blijven, ik geniet daar zelf ook vaak genoeg van. Ik kan niet tellen hoeveel dergelijke boeken ik zelf al heb verslonden en ik ben alle auteurs altijd weer dankbaar voor de heerlijke ontspanning die ze me hebben geboden. Maar daarnaast is er nog zoveel meer: een boek lezen kan ook een zoveel ruimere en op een heel andere manier spannende en opwindende ervaring zijn dan het alleen maar ondergaan van – of je laten meevoeren door – spanning en verrassing, ook in het thriller-genre.