Schrijver: in hart en ziel, ook al las ik voor mijn 16 enkel stripverhalen
Gelukkig: met hond, vrouw, kinderen, Liese, Masson en Alex ( all familiy)
Verrast: Nog steeds verrast over waar ik vandaag als schrijver beland ben
Leesverslaafd
Alleen de natuur heelt echt
De moord op Arno Linter is een zorgvuldig gecomponeerde thriller die lezers echt moeten laten ontsnappen uit de drukte en stress van de dag. Wat niet wil zeggen dat ze bij het lezen niet de nodige spanning zullen ervaren. Sommige van mijn thrillers zijn wat literairder, wat filosofischer, maar voor deze vroeg mijn vrouw: entertain ons, laat ons ontsnappen aan de corona realiteit, trakteer je lezers op een ‘Da Vinci’ achtige puzzel. Dompel ze onder in een wereld vol onverwachte wendingen en verrassingen…
En dat deed ik, en heel veel lezers lieten me via socials weten hoe erg ze genoten hebben.
Als ex-radiomaker (VRT Radio 1) is speechen mijn tweede natuur. Ik denk dat ik wel even een verhaal over Hermes zou vertellen om via de Griekse mythen bij de tijdloosheid van ons genre uit te komen. Het is van alle tijden. En een heel groot dankwoord natuurlijk voor iedereen die dit mogelijk maakt.
Mijn leven is idealitair rustig maar met de fantasie van mezelf en mijn vrouw komen we best wel in spannende situaties terecht die we dan samen gezellig aandikken… een tik op het raam in het donker volstaat… en onze fantasie slaat op hol.
Liefst literaire thrillers en romans. Ik ben dol op mijn grote held John Le Carré, al kan ook Tommy Wieringa (die overigens met De Heilige Rita een soort thriller schreef) me laten vergeten waar ik ben.
Gewoon DOEN!
Niet overdenken, niet aarzelen: GA ZITTEN EN SCHRIJF.
Ook heel erg veel lezen om in het woordspel te blijven en kijken, ruiken, voelen. Schrijven doe je niet in je hoofd, niet alleen met je vingers over het toetsenbord…al je zintuigen spelen een rol. Hoe meer jij ziet, hoort en voelt hoe meer je je lezers zal meeslepen in een nieuwe wereld.
Ja, ik werd genomineerd voor de Gouden Strop en mocht al vijf keer de Hercule Poirot Publieksprijs én een keer de Juryprijs winnen. Vorig jaar won ik de Hebban Thrillerprijs voor VAL.
Ik zou denk ik heel eerlijk te geïntimideerd zijn bij John Le Carré (mocht hij nog leven 🙂 ). Maar in mijn fantasie: gewoon even zijn schrijfplek zien, maar niet echt in zijn hoofd kruipen.
DANKJEWEL om me te lezen, zonder lezers geen schrijvers.