Gedreven: neen is geen optie, wel een opportuniteit om creatief aan de slag te gaan en zo je doel te bereiken
Avontuurlijk: dit jaar haal ik (als alles meezit) mijn sportschutterslicensie, een hele uitdaging voor mijn coach, wiens haren grijzer worden naarmate ik meer lessen vuurwapentraining volg. De grijze haren wijt ik alvast aan het toeval.
Boekenverslindster: een dag niet gelezen is een dag niet geleefd.
Vrijwilligster: wanneer je eigen dromen uitkomen en je het ongelofelijke voorrecht hebt dat jij en je gezin gezond zijn, dat je niet in een land in oorlog leeft en dat je enige reden tot zeuren het regenachtige weer is, mag je jezelf erg gelukkig prijzen. Ik wil iets terugdoen voor wezens die niet zoveel geluk hebben en doe wekelijks vrijwilligerswerk in een dierenasiel.
Verwenkoffieverslaafd: het toppunt van geluk is een mok koffie met salted caramel chocolade en schandalig veel slagroom. Ik weet het, ik ga vast nooit naar de hemel!
Astarte schreef ik omdat ik jarenlang plezier heb beleefd aan de Britse detectiveserie Silent Whitness. Ik was gefascineerd door Amanda Burton, die de rol neerzette van Sam Ryan, een patholoog die mee aan de wieg stond van het ontrafelen van misdaden door het analyseren van de slachtoffers op haar autopsietafel. Astarte is een verhaal waarin forensisch patholoog Olivia Vandenberghe rechercheur Sam Faingart helpt bij een moordzaak waarbij een vrouw vermoord wordt teruggevonden in een ondergrondse parkeergarage. Tijdens de autopsie komt ze tot een gruwelijke ontdekking. De rest van het verhaal zal de lezer hopelijk zelf willen lezen!
Ik hoop uiteraard dat ik op de shortlist terechtkom en dat ik de wedstrijd win! Nooit stoppen met dromen.
Mijn speech staat in het teken van dankbaarheid. Uiteindelijk schrijf je een boek omdat je gelezen wilt worden, je wilt mensen een leuke tijd geven en hen laten verdwijnen in die wereld die je via pen en papier hebt gecreëerd. De fijnste momenten zijn wanneer fans me berichtjes sturen waarin ze vertellen dat ze van het verhaal hebben genoten en vragen naar een volgend boek. Ik bedankt dus in de eerste plaats de lezers en vervolgens mijn uitgever Theo van Rijn. Ik schop misschien tegen heilige huisjes wanneer ik zeg dat niet elke uitgever bonafide is, maar uitgeverij Letterrijn is dat wel en dat mag best eens in de bloementjes worden gezet.
Het gruwelijkse doemscenario uit mijn eigen leven is dat mijn kinderen spoorloos verdwijnen. Deze angst heeft drie jaar geleden geleid tot mijn tweede boek Eén kans op zes, een thriller waarin een jongetje verdwijnt en zijn moeder veertien jaar lang in het ongewisse blijft.
Ik ben een alleslezer en ben intussen al een aantal jaren zoet met de ‘Spel der Tronen’-saga. Mijn favoriete auteur is stephen King. En hoewel ik een voorkeur heb voor spannende verhalen geniet ik momenteel erg van de roman De Schopenhauerkuur.
Geloof in jezelf! Ik heb jaren aan mijn eerste manuscript gewerkt en droomde stiekem om zelf ooit mijn boek te mogen signeren op de Antwerpse Boekenbeurs. Het leek een onmogelijke droom. Met een klein hartje stuurde ik mijn eerste manuscript in 2016 naar een aantal uitgeverijen. Tot mijn grote verbazing kreeg ik de dag nadien al een positieve reactie. Uiteindelijk wilden vier uitgeverijen het manuscript uitgeven en had ik de luxe van de keuze. Een jaar nadien signeerde ik het allereerste verhaal dat ik ooit schreef op de Antwerpse Boekenbeurs, in het gezelschap van Nicci French. Nooit opgeven!
Artikel 13’ werd geselecteerd voor de Hebban Debuutprijs 2017 in de categorie Beste Debuutthriller.
Aan Stephen King zou ik het volgende vragen: ‘Wanneer gaan we samen uit eten en gooien we een gek filmpje op Tiktok?’
Ik wil hen bedanken om het boek te kopen en te lezen en ik hoop hen persoonlijk te ontmoeten op de volgende boekvoorstelling of tijdens een signeersessie. Altijd heel fijn om een praatje te slaan met de fans.