Smith – Doe maar gewoon komt voort uit mijn eerste jeugdserie: Sam Smith. Het is een reeks over een doodgewone jongen die plots een opleiding tot geheim agent mag volgen. Omdat 20 jaar later heel veel kinderen en jongeren ooit in aanraking zijn gekomen met dat boek, besloot ik om Sam ook echt 20 jaar ouder te maken en hem een verhaal te laten beleven in de omgeving waarin zijn vroegere lezers zich nu bevinden: de grote wereld, waarin je op je eigen benen moet staan. Dat levert enerzijds veel humor op, maar door de achtergrond van spionage ook veel spanning.
Zoals hierboven staat, ben ik een dromer, dus stiekem droom ik al van winst. Ik hoop dat de jury inziet dat dit boek een ander soort thriller is, een nieuwe insteek, die hopelijk veel twintigers weer aan het lezen brengt. Met teasers naar de volgende hoofdstukken, met chats die worden afgebeeld, met korte hoofdstukken voor een kortere aandachtsspanne. Helemaal klaar voor de nieuwe realiteit.
Ik zal benadrukken dat we niet bang hoeven te zijn voor vernieuwing. Verschillende media hebben zich de laatste decennia proberen te verweren tegen verandering en hebben in eerste instantie proberen te verdedigen wat er altijd is geweest. Maar ook boeken worden uitgedaagd en zullen zich moeten heruitvinden. Dat is niet erg, zolang er goede verhalen aan de grondslag liggen, zal er gelezen worden. We moeten alleen met zijn allen nadenken over hoe het boek van de toekomst eruit zal zien. Met Smith – Doe maar gewoon hebben we al kleine stapjes gezet, maar er zullen nog grote sprongen nodig zijn om te slagen.
Mijn grootste thrillermomenten hebben niets te maken met een donkere verlaten omgeving of met guur weer en achtervolgende gangsters. De spannendste momenten zijn die waar je niet weet wat er gaat gebeuren. De stiltes voor de storm, de suggestie dat iets elke moment kan omslaan. Je voelt je eenzaam, onbehaaglijk, paniekerig. Maar je weet vooral niet waarom.
Thrillers uiteraard, maar evengoed een ingenieuze roman. Ik ben ook fan van pure humorboeken zoals iemand als John O’Farrell ze schrijft, maar helaas zijn er maar weinig schrijvers die daar echt goed in zijn.
Voorbereiding: het beste boek is een boek dat is voorbereid. Vergeet de verhalen van schrijvers die hun inspiratie dagelijks laten opborrelen. Voorbereiden, construeren, uitlijnen, dat levert meestal de knapste boeken op.
Sam Smith en de Dragons won in 2010 de prijs van de Kinder- en jeugdjury Vlaanderen en Liever de leugen werd in dezelfde wedstrijd tweede in 2012. Kinderboek Tom en Free: piraten was het Bovenste Beste Kinderboek van 2008.
Anthony Horowitz: mijn all-time favourite. Ik zou hem vragen hoe hij zijn, soms eigenaardige, personages bedenkt. Inspiratie van het moment of zorgvuldig geobserveerd?
Dat ze moeten blijven lezen, of dat nu digitaal is of op papier. Door te lezen wordt je verbeelding geprikkeld en dat is een eigenschap die je in veel facetten in je leven kan gebruiken. En het is de makkelijkste manier om even in een heel andere wereld te stappen.