Benny Baudewyns
Voormalig uitvaartondernemer, overgeschakeld op levensgenieter en genietend van het schrijven. Schrijvensgenieter eigenlijk.
Wel geen vijf woorden, maar dit is wat ik op dit moment voel.
Het hoofdpersonage, Ronny Tervaete, komt in twee eerdere boeken van me voor. Toch staat dit verhaal er volledig los van. Ik vroeg me alleen af wat er van de brave man was geworden, want hij heeft nogal wat tegenslag gehad in het leven. In dit boek wordt het er niet beter op, alhoewel hij nu eindelijk geluk heeft in de liefde. Maar dat is nou net de bron van nieuwe tegenvallers.
Roem voor de winnaar! Bekendheid, interviews, televisieoptredens, boekverfilming!
Een mens mag dromen, toch?
Dank jullie allemaal voor deze prijs. Ik ben even sprakeloos als een papegaai met een defecte batterij, maar weet dat dit voor een schrijver de mooiste beloning is. Na het eenzame werk aan de pixelmachine en het nerveuze nagelbijten wanneer het boek pas in de winkel ligt, is dit een machtige bekroning. Ik ben blij dat ik hier met jullie mijn geluk kan delen en maak meteen de plechtige belofte om jullie op nog meer snoep te trakteren.
(of iets in die aard).
Door mijn aanleg voor claustrofobie zou ik zeggen: opgesloten zitten in een pikdonkere grot en het gevoel hebben dat er een niet zo lief beest in de buurt is.
Of: een motorrijder met slechte bedoelingen die achter je aanzit in een bos. Je hoort hem overal, je ziet hem echter nooit.
Veel biografieën de laatste tijd (John Cleese, Eric Idle, Richard Burton, eh… Poetin. Maar een stevige thriller valt ook te smaken, zolang het maar geen doordeweeks moordverhaal is met een pientere rechercheur.
Schrijf vanuit je buik en laat je door niemand tips aansmeren. Talent komt sowieso bovendrijven.
Jazeker. En nog wel gewonnen ook! Het was in 2002, De Diamanten Kogel voor mijn thriller De Emerson Locomotief.
Dat zou aan James Ellroy zijn. Het is al een tijdje stil rond hem, ik weet zelfs niet of de brave man nog leeft. Maar mijn vraag zou zijn: Waarom hebt u verdomme niet meer van die heerlijk van de pot gerukte boeken geschreven?
Dank allemaal. Na zovele jaren zijn jullie nog steeds verzot op thrillers en verslinden jullie ze als ware het paprikachips. Dank, zonder jullie zaten wij werkloos voor een wit blad (of scherm).